Σάββατο 13 Μαΐου 2017

Πώς να απαλύνω τους φόβους σου μαμά μου;


Πέρασαν τα χρόνια μητέρα.
Μεγάλωσες 
Μαζί σου μέστωσα κι εγώ.
Μαζί, σαν δύο φυτά στην ίδια γλάστρα
Τον ήλιο νιώσαμε ζεστά να μας τυλίγει 
Σαν ένα χάδι απαλό και φανελένιο
Εσύ, ένα λουλούδι στη δύση του
Ξερός ο μίσχος, κιτρινισμένα τα πέταλα 
Κάποιες καφετιές αποχρώσεις στις άκριες του
Λίγο ξεραμένες. Ζαρωμένες
Να αντέχει ακόμα τους αέρηδες και τον πάγο τον Χειμώνα
Λες και οι ρίζες βαθιά στο χώμα ακόμα τρέχουν
Λες και βαθύτερα μπήγουν τα θεμέλια
Κι έπειτα είμαι κι εγώ
Φευ! Όχι μπουμπούκι πια
Ένα μεγάλο, ώριμο λουλούδι μοναχά
Βαθύ το χρώμα, έντονο
Ακόμα γύρω όμως το άρωμα διαχέεται περήφανα
Δεν περιμένει κάποιο έμπειρο χέρι να το επιλέξει
Δεν περιμένει να στολίσει κάποια σάλα
Μα λίγη ομορφιά ακόμα σκορπίζει εκεί που μένει

Πέρασαν τα χρόνια μητέρα
Και τα λουλούδια στην ίδια γλάστρα ακόμα γειτονεύουν 
Σαν φιλενάδες πια που πίνουν τον καφέ τους
Και λεν τον πόνο τους, γυρεύουν μία πλάτη
Σε εκείνα τα ειρηνικά τα απογεύματα 
Με το φλιτζάνι του καφέ κι ένα κέντημα για πρόφαση
Νιώθω την αγωνία σου για τον προσδόκιμο χρόνο
Που όλο και μειώνεται
Ακούω την καρδιά σου σαν τρέμει για το αύριο
Για σένα και για μένα
Είναι η μοίρα προδιαγεγραμμένη μανούλα μου γλυκιά
Να νοιάζεσαι και να καρδιοχτυπάς
Για αυτόν που αγαπάς
Εσύ για μένα: -Τι θα απογίνεις όταν πια δεν θα υπάρχω;
Εγώ για σένα: -Πώς να απαλύνω τους φόβους σου μαμά μου;

Πέρασαν τα χρόνια 

Μεγαλώσαμε μητέρα 
Βρήκαμε και το πλοίο που κάποτε χάσαμε -Θυμάσαι;
Τα εμπόδια προσπελάσαμε
Και για όσα μας χώριζαν, γέφυρες χτίσαμε
Και ναι, επιτέλους, συναντηθήκαμε μητέρα! 

@ριστέα




Το ποίημα αυτό είναι συνέχεια δύο άλλων

που είχα γράψει στα νιάτα μου!
Το ένα το έχω ανεβάσει στο παρελθόν εδώ ► Πίκρα στην καρδιά 
Είναι η δική μου, εκτός συναγωνισμού φυσικά, συμμετοχή στο Συμπόσιο 
που έρχεται.....

Πέντε και σήμερα λοιπόν για το 16ο Συμπόσιο Ποίησης
με το μαμαδίστικο άρωμα !
Το νου σας!

59 σχόλια:

  1. Πω τι συγκινητικό!
    Χρόνια πολλά σε όλες τις μαμάδες.
    Τι ωραία που θα ήταν να ζούσαν για πάντα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Μαρία μου :)
      Μακάρι να υπάρχουν στη ζωή μας ουσιαστικά και ποιοτικά για όσο περισσότερο χρόνο γίνεται. Η ουσία είναι στις υγιείς σχέσεις!
      Πολλά φιλιά :)

      Διαγραφή
  2. Πόσο αληθινό!
    Δυο λουλούδια,το ένα στη δύση του,
    το άλλο ώριμο...
    Καθένα με την ομορφιά και το άρωμά του!..
    "Φιλενάδες πια που πίνουν τον καφέ τους"
    Το ποίημά σου,Αριστέα μου,είναι το καλύτερο δώρο για τη μητέρα σου,
    θα απαλύνεις τους φόβους της...
    προσωρινά-έστω! χιχι
    Να την προσέχεις,
    Χρόνια Πολλά!
    (Γιούλη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για μένα πέρα ως πέρα αληθινό. Κάτι που ένιωθα ότι της το χρωστούσα! Κι όπως μου είπε όταν της το διάβασα, το καλύτερο δώρο που της έχω κάνει. Αυτή η "συνάντηση...επιτέλους!"
      Γιουλάκι μου, σε ευχαριστώ πολύ πολύ για όλα!
      Πολλά, πολλά φιλιά :))

      Διαγραφή
  3. Αχ Αριστάκι μου πολλά χρόνια
    να τη χαίρεσαι ακόμα!!!!
    Κάποια τέτοια βαθιά συναισθήματα
    μου βγάζει κι εμένα η μαμά μου
    Υπέροχο δώρο της έκανες σήμερα

    Σε φιλώ πολύ πολύ ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά Ελένη μου. Να χαίρεσαι κι εσύ τη δική σου! Πόσο πολύτιμο δώρο είναι κάθε χρόνος που υπάρχει από δω και πέρα στη ζωή μας ε;
      Φιλάκια πολλά ♥

      Διαγραφή
  4. ΠΑΛΙΟΚΟΡΙΤΣΟ ΑΡΙΣΤΕΑ με ΕΚΑΝΕΣ και ΔΑΚΡΥΣΑ πανάθεμά με.....!!!!!!!!!!!!!!!
    Τι να πω βρε κορίτσι μου ; τι να πω τώρα εγώ ε και τι να σχολιάσω για αυτό σου εδώ ;
    Έχω διαβάσει σχεδόν όλα τα έργα σου από τότε που σε ακολουθώ εδώ στο μπλογκ σου. Όμως τούτο εδώ με συγκλόνισε, με τσάκισε μα την αλήθεια.
    Και επειδή την αγάπη και το σεβασμό μου τα έχεις κατακτήσει με το σπαθί σου, σε παρακαλώ, ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ.....!
    Γιατί μια τέτοια διάθεση έβγαλε αυτό το ποίημα. Ίσως τότε που γράφτηκε ναι.
    Σε παρακαλώ......!
    Κάντο για χάρη μου, ναι ;
    Πολλά φιλιά.
    Να σε καμαρώνω με αυτές σου τις δημιουργίες και τη δύναμη που μας χαρίζεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη μου, καλέ μου Γιάννη. Δεν είναι παραίτηση. Συμφιλίωση το νιώθω εγώ. Συνειδητοποίηση. Επίγνωση, Κι αυτό μου δίνει διαρκώς την απόλυτη γαλήνη. Ακούγομαι για τους άλλος ίσως απαισιόδοξη, το ξέρω, μα δεν υπάρχει καμία θλίψη από πίσω, αντίθετα, εκείνα τα ειρηνικά τα απογεύματα μπήκαν εξεπιτούτου, για να τονίσουν αυτή τη γαλήνη.
      Σε ευχαριστώ από καρδιάς για τα ζεστά, γεμάτα πατρική αγάπη λόγια σου!
      Να είσαι πάντα καλά γλυκύτατε φίλε μου :)

      Διαγραφή
  5. Να τη χαίρεσαι τη μανούλα σου και να σε χαίρεται κι αυτή!
    Πόσο αληθινό αυτό που έγραψες, Αριστέα μου. Έτσι είναι, η μάνα ανησυχεί για το παιδί και το παιδί για τη μάνα.
    Και τι όμορφες αυτές οι συζητήσεις στον απογευματινό καφέ, όταν έχουν μεγαλώσει και οι δυο!!!
    Λίγο το έζησα αυτό, γιατί την έχασα νωρίς...
    Καλό Σαββατοκύριακο! ❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ Αλεξάνδρα μου. Κάτι τέτοιες στιγμές νιώθω αμήχανα σε όσους έχουν χάσει ένα τόσο σημαντικό στήριγμα από τη ζωή τους, πόσο μάλλον τη μάνα και μάλιστα νωρίς!
      Σε ευχαριστώ πολύ για τα ζεστά σου λόγια μάτια μου ♥

      Διαγραφή
  6. Αριστέα μου η ζεστασιά σου και τα συναισθήματα τα έντονα που μου γέννησες έσκισαν την καρδιά μου! Να είσαι καλά πάντα κορίτσι μου! Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Μαίρη μου για τα καλά σου λόγια!
      Πολλά, γλυκά φιλιά :))

      Διαγραφή
  7. Πόσο μ' άρεσε η εικόνα που έβαλες μπροστά, για να κλείσεις μέσα της 1002 νοήματα & συναισθήματα. Απείρως αισθαντικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που το σημειώνεις καρδούλα μου !
      Έψαχνα στον κήπο αρκετή ώρα για να πετύχω αυτό που ήθελα...
      Φιλιά από τα βάθη της καρδιάς μου..αλεπουδίτσα μου!☺

      Διαγραφή
  8. Ένα καρδιογράφημα αν έκανα, δεν θα ήταν τόσο παραστατικό στη "διάγνωση". Έγραψες όλα όσα κυκλοφορούν μέσα μου, όλα όσα θα ήθελα να της πω... Να την κάνεις μια σφιχτή αγκαλιά κι από μένα και μπράβο της που αξιώθηκε γι αυτή τη μεγάλη "συνάντηση". Είμαι σίγουρη πως πέρα απ' τις αγωνίες της, είναι υπερήφανη για σένα. Κι αυτό να κρατήσεις Αριστέα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου χαίρομαι πραγματικά που μίλησαν οι ψυχές μας! Την αγκαλιά την έκανα χτες ( από τη φιλενάδα σου της είπα ☺ χεχε!)
      Ήταν μια καλή στιγμή και νιώθω ότι της το χρωστούσα!
      Πολλά γλυκά φιλιά Μαράκι μου αγαπημένο :)

      Διαγραφή
  9. Τι πιο όμορφο απ' τη πραγματική "συνάντηση" κόρης με τη μάνα της και ξέρεις Αριστέα μου, πως αυτή η "συνάντηση" θα την συντροφεύει όσο ζει!
    Ευτυχώς φρόντισα και γεφύρωσα και η ίδια τις τεράστιες διαφορές που είχα με τη μητέρα μου πριν λίγα χρόνια και τώρα στα 91 της, έχει γαληνέψει και η αφεντιά μου μαζί της!
    Χρόνια πολλά και χρόνια καλά, σε όλες τις μανούλες!

    ΑΦιλάκια τρυφερά και πολύ συγκινημένα! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είδες μαγισσούλα μου τι γαλήνη έρχεται στη ψυχή όταν κλείνεις τους παλιούς λογαριασμούς μέσω της αγάπης και της συγχώρεσης! Μεγάλη ανακούφιση !
      Χαίρομαι και για τις δυο΄μας :))
      Σε φιλώ γλυκά και να την χαίρεσαι για πολύ ακόμα τη μαμά σου :)

      Διαγραφή
  10. χαλκιοπουλου χριστινα13 Μαΐου 2017 στις 5:37 μ.μ.

    Οι μαμάδες, οι μαμάδες με τα μεγαλα πια παιδια τους,
    θέλουν χρόνο, θελουν αντοχές, για να καμαρώνουν τα παιδιά τους, για να τους προσφέρουν έστω και το ελάχιστο, γιατί ξέρουν, τα πολλά χρόνια είναι πίσω, τα λίγα μπροστά! Έχουν τις αγωνίες τους και δεν τις φανερώνουν μη και στεναχωρησουν .... τα παιδιά!
    Όμως έχουν και τις ώρες της αποδοχής, της ώρες της γαλήνης, της ώρες των καλών ευχών, της ώρες που από το είναι τους, πηγάζει ποταμός αγάπης, αγάπης περήφανης, αγαπης πολυ μεγαλης και που διασκιζει τους επτα ουρανους για τα παιδια της!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χριστίνα μου πόσο δίκιο έχεις!
      Η αγωνία είναι πάντα συνυφασμένη με τη μάνα, όσο μεγάλα και να είναι πια τα παιδιά!
      Σε ευχαριστώ πολύ πολύ για το πέρασμα από δω και το σχόλιό σου! Ήταν ευχάριστη έκπληξη γλυκιά μου Χριστίνα ! :))
      Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  11. Πολύ συγκινητικό!!Δεν μπορώ να πω ΄τιποτε άλλο...τα δάκρυα καιροφυλαχτούν
    Φιλί γλυκό και να τη χαίρεσαι κάθε στιγμή κάθε ώρα κάθε μέρα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αννούλα μου, σε ευχαριστώ πολύ πολύ!
      Να'σαι πάντα καλά αγαπημένη μου !
      Να ζήσεις και να θυμάσαι τη δική σου πάντα !
      :))

      Διαγραφή
  12. Σήμερα, εσύ κι η Κανελλάκη βαλθήκατε να με πεθάνετε.
    Έξω απ' τη συγκίνηση που ξεχειλίζει ασταμάτητα και τα μάτια που τρέχουν αδιάκοπα, μου βάζεις μέσα μου και την αγωνία μήπως κάνω τα παιδιά μου να νιώθουν πως πρέπει να απαλύνουν τις σκέψεις και τους φόβους που περιγράφεις. Και σαν κόρη μπαίνω στη θέση της μαμάς μου, που σίγουρα έχει σκέψεις για το μετά από εκείνη ξέροντας πως η ζωή μας είναι τόσο σκληρή και αδυσώπητη.
    Χάθηκα, αλλά σ' αγαπώ και δεν σε ξέχασα.
    Σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φλώρα μου κι εγώ δεν σε ξεχνώ! Πώς να γίνει αυτό; Σε κουβαλάω ...για πολλούς λόγους! Κι εγώ σ'αγαπώ!
      Να'σαι πάντα καλά και να χαίρεσαι για πολύ καιρό ακόμα τη μαμά σου!
      Πολλά, ζεστά φιλιά! :)

      Διαγραφή
  13. Έρχομαι κι εγώ από την Μαρία Κανελάκη για να συνεχίσω κι εδώ με σένα, Αριστέα, ό,τι δέχτηκα κι εκεί: συγκίνηση! Το καταφέρατε και οι δυο σας.
    Τι μέρα και τούτη… και η αυριανή…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πραγματικά ήταν φορτισμένες πολλές αναρτήσεις, λόγω του θέματος! Πώς μπορούσαν να μην είναι ;
      Μάνα είναι αυτή! :)))

      Διαγραφή
  14. Παραλίγο να βάλω τα κλάματα...απίστευτη συγκίνηση!
    Να είσαι καλά Αριστέα μου!
    Να χαίρεσαι τη μανούλα σου και να σε χαίρεται κι αυτή!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ πολύ Μαρία μου!
      Να'σαι καλά κι εσύ μάτια μου και να ζήσεις , να θυμάσαι τη μανούλα σου!
      Πολλά φιλιά :)

      Διαγραφή
  15. Πολύ τρυφερό και συγκινητικό το ποίημά σου, Αριστέα μου. Να χαίρεσαι τη μανούλα σου και να συνεχίσεις να δημιουργείς, όπως ξέρεις πολύ καλά να κάνεις.
    Πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ από καρδιάς Πίπη μου!
      Να'σαι πάντα καλά χαρά μου!
      Φιλάκια πολλά :)

      Διαγραφή
  16. Προφανώς, δεν ξέρω τις άλλες συμμετοχές του συμποσίου, μα μέσα μου κάτι μου λέει, πως αν η συμμετοχή σου δεν ήταν "εκτός συμμετοχής" θα είχες νικήσει το συμπόσιο.
    Προς το παρόν, νίκησες την πρώτη θέση σε ότι έχει γραφτεί φέτος με αφορμή την ημέρα.
    Ήταν τα λόγια σου, ήταν τα συναισθήματα που δημιούργησες, ήταν οι λίγες εικόνες που προσεκτικά έπλασες με τις λέξεις, μα κυρίως τα νοήματα που έκρυβε κάθε σου στίχος.
    Μπράβο Αριστάκι μου! Πολλά μπράβο!
    Σου στέλνω ένα τεράστιο φιλί στο κάθε μάγουλο! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Εκτός συναγωνισμού" ήθελα να γράψω και όχι "εκτός συμμετοχής". Με συνεπήρες όμως και κόλλησε το μυαλό μου. Σχώρα με! 💝😘

      Διαγραφή
    2. Επειδή ήδη γνωρίζω πολλές συμμετοχές, ξέρω πως θα υπάρχει πρόβλημα στο να βαθμολογήσετε και θα με θυμηθείς Μαρινάκι μου! Δεν είναι φυσικά το καλύτερο το δικό μου, σίγουρα είναι όμως από τα καλύτερά μου για μένα, γιατί πιστοποιεί τη δύναμη της αγάπης και της συγχώρεσης ....για μένα πάντα!
      Σε ευχαριστώ πάντως πολύ για τα υπέροχα λόγια σου!
      Να χαίρεσαι τη μανούλα σου και πολλά φιλιά :))

      Διαγραφή
  17. Ιδιαίτερα συγκινητική η ανάρτησή σου, Αριστέα.
    Παραστατικές οι λουλουδένιες παρομοιώσεις. Συγκρατημένη η λύπη. Η πίκρα που αποπνέουν κάποιοι στίχοι μετριάζεται αφού: «Ακόμα το άρωμα διαχέεται περήφανα και λίγη ομορφιά ακόμα σκορπίζει εκεί που μένει». Ορατή η μετρημένη ελπίδα.
    Δραματική η τελευταία σειρά τού αλληγορικού επιλόγου. Ανεβάζει στα ύψη τα συναισθήματα του αναγνώστη.
    Η καλύτερη ανάρτηση από τις 11 σχετικές που διάβασα σήμερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ αυτός ο αλληγορικός επίλογος! Για μένα λέει τόσα πολλά. Βλέπεις φίλε Άρη κάποτε είχα πληγώσει με ένα ποίημα μου και όφειλα να κάνω την επανόρθωση, τώρα που κατάλαβα περισσότερα.
      Τα λόγια σου με τιμούν !
      Σε ευχαριστώ από καρδιάς :)

      Διαγραφή
  18. Τέλειο ρε συ Αριστέα! Συγκινητικό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Το ξερεις οτι θα μπορουσα να είμαι στη θεση της μαμας σου για τα χρόνια λέω...αυτό που νιωθεις να της το λες Αριστακι μου θα χαιρεται να το ξερεις .. η σχεσεις παιδιων και μαμας περνα απο πολλες διακυμανσεις αλλα η αγαπη αυτή ειναι αναντικαταστατη οσα και να έχουν προηγηθεί.. ερχεται ο καιρός της κατανοησης και της γαλήνης.. και αυτό ειναι οτι καλύτερο για εκεινους που τα χρονια μπροστα τους λιγοστευουν ..
    Δεν θελουν πολλα πίστεψε με .. μια αγκαλια και ενα φιλί είναι αρκετά.
    Εγραψες οτι πολλες μαμαδες θα ηθελαν να διαβασουν απο τα παιδια τους..
    Ας το καλο σου με συγκίνησες..μικρη μου φιλώ σε..!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ Ρουλίτσα μου γλυκιά! Έτσι πρέπει...να λέμε αυτό που νιώθουμε τώρα! Αύριο ποιος ξέρει τι γίνεται;
      Μια αγκαλιά κι ένα φιλί! έχεις τόσο δίκιο!
      Πολλά γλυκά φιλιά μάτια μου :))

      Διαγραφή
  20. Υπέροχο βρε Αριστέα μου! Συγκινήθηκα πάρα πολύ! Τι να πω; Να την χαίρεσαι την μανούλα σου και εκείνη εσένα και όσο μπορείς να την δίνεις την παρέα σου από τον χρόνο σου! Αυτό!
    Σε φιλώ γλυκά!💖

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ πολύ Μαρία μου!
      Να'σαι καλά!
      Πολλά φιλιά! :)

      Διαγραφή
  21. Επειδή μόλις τώρα διάβασα και το παλιό, εκείνο με το "πλοίο που χάσατε", εκτός των άλλων παρατήρησα πως είναι γραμμένο την επομένη του 15αύγουστου. Συνήθως τότε ραγίζουν τα γυάλινα καράβια:στις γιορτές και στις συνάξεις, όπου προσπαθούμε να γίνουμε κάτι άλλο από τον καθημερινό μας εαυτό.
    Σήμερα, ωριμάζοντας, ξαναβρήκατε το πλοίο αποδεχόμενες την καθημερινότητα στα "ειρηνικά της απογεύματα".
    Αποδοχή της αλήθειας σας; Αποδοχή της αλήθειας του άλλου; Ό,τι κι αν είναι, σίγουρα είναι ο δρόμος για την προσωπική γαλήνη.
    Να φροντίσετε το πλοίο να μην ξαναχαθεί ποτέ-αν και δε νομίζω ότι κινδυνεύει πια...
    Και να θυμάσαι ότι τα λουλούδια παραμένουν "μπουμπούκια" όσο είναι στη γλάστρα που τους ταιριάζει. Και σε μερικά δε φτάνει ούτε γλάστρα, αλλά ολόκληρος κήπος!
    Την καλησπέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, έχεις δίκιο Μαζ : οι γιορτές έχουν κάτι το περίεργο. Είθισται να αισθανόμαστε πιο έντονα τα συναισθήματά μας τότε.
      Αυτή η προσωπική γαλήνη άργησε να έρθει και ταλαιπωρήθηκε στο δρόμο, μα τι όμορφα που είναι τώρα!!!
      Καλέ όταν έχεις ταλαιπωρηθεί τόσο για να βρεις το πλοίο μετά έχεις τα μάτια σου 14 για να μην το χάσεις πάλι!!! αχαχαχα!

      Σε ευχαριστώ πολύ αρχηγέ για το σχόλιό σου!
      Να'σαι καλά :))

      Διαγραφή
  22. Αριστέα μου να την χαίρεσαι για πολλά μα πάρα πολλά χρόνια ακόμη. Το ωραιότερο δώρο της έκανες σήμερα με αυτό το τόσο τρυφερό ποίημα-κατάθεση ψυχής.
    Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Ελένη μου!
      Να'σαι καλά !
      Πολλά, γλυκά φιλιά :)

      Διαγραφή
  23. Χρόνια πολλά σε κάθε μάνα.....
    αλλα να την θυμόμαστε καθε μερα, οχι μόνο αυτη την Κυριακή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Αυτή η συνάντηση μάνας -κόρης είναι το πιο όμορφο δώρο σας Αριστέα μου !! Δεν το έζησα και μου λείπει πολύ !!Μανούλα και κόρη να χαίρεστε την κάθε μέρα σας !!! Πάντα αποτυπώνεις τα συναισθήματα σου με τρόπο που με αγγίζουν !!
    ΣΕ φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ πολύ μάτια μου!
      Κρίμα που δεν προλάβατε....
      Μπορείς να το ζήσεις από την αντίπερα όχθη, με τις κόρες Νικολίτσα μου!
      Πολλά φιλιά :)

      Διαγραφή
  25. Αριστέα μου..μοναδική ανάρτηση ..καλημέρα ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Ποσο τρυφερο και συγκινητικο!! Και ποσο καταπληκτικο που σμιξανε απολυτα οι καρδιες και συναντηθηκαν!! Να την χαιρεσαι την μανουλα σου Αριστακι μου κι εκεινη εσενα!! Και μακαρι ολη η αγαπη και το νοιαξιμο να απαλυνει τους φοβους!! Σε φιλω γλυκα!! 🌸🌸😘

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Μαρλέν μου!
      Να'σαι καλά :))
      Να χαίρεσαι τη μανούλα σου μάτια μου :))

      Διαγραφή
  27. Δάκρυσα!...
    Αυτό θα πω μόνο κι εσύ καταλαβαίνεις τα υπόλοιπα.
    Φιλιά γλυκά
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Ντάξει... Τι να πω, το διαβάζω για δεύτερη φορά, και βρίσκω τόσα κοινά, να δεις που θα φταίει η κοντινή ηλικία (οκ, εγώ είμαι λίγο μικρότερη, αλλά λέμε!), κι εκείνο το: "με το φλιτζάνι του καφέ κι ένα κέντημα για πρόφαση"...απλά "αποτελειωτικό".. (την λέμε τη λέξη Φάνη μου!) Όσο για αυτό το "προσδόκιμο", σου 'χω ένα ενδιαφέρον ρεπορτάζ http://news247.gr/eidiseis/kosmos/news/oosa-14h-metaksu-34-xwrwn-h-ellada-sto-prosdokimo-zwhs.3754402.html

    Υ.Γ Να ξέρεις πάντως, σε λίγο καιρό θα διαβάσεις κάτι ανάλογο, το οποίο "μαγειρεύεται" τώρα που μιλάμε, απλά γιατί συμπίπτουν οι απόψεις! ✿

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χεχε! Ξέρεις εσύ γιατί γελάω!
      (τη λέμε τη λέξη! Τη λέμε!!!)
      Σε ευχαριστώ πολύ για το άρθρο. Κάτι τέτοια τα παρακολουθώ εγώ!
      Περιμένω να δω τι μαγειρεύεις !
      Πολλά φιλιά :))

      Διαγραφή