Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

Photo a Day Μέρα 22η

Photo a Day 22 November : grateful

Ευγνωμοσύνη! Τι σημαντικό να αναγνωρίζεις ότι οφείλεις πολλά σε κάποιον σε αυτή τη ζωή! Να αισθάνεσαι την ανάγκη να πεις "ευχαριστώ" με τη ψυχή σου!
Νιώθω στη ζωή μου να έχω υπάρξει τυχερή!  Ακόμα και στις άτυχες ή τις δύσκολες στιγμές μου, εγώ έμαθα πολλά και εμπόδια-βουνά έγινα μικροί λοφίσκοι στην πορεία ....
Κλείνω τα μάτια και σκέφτομαι ....
Ήλιος, αέρας, νερό,φωτιά και ζέστη, οικογένεια, φίλοι, δουλειά, δημιουργία, Έρωτας, λάθη, πάθη, όλα έχουν την σημαντικότητά τους στη ζωή μου.
Για κάθε ένα χωριστά θα μπορούσα να πω τόσα πολλά....
Νιώθω ευγνωμοσύνη που μπορώ κάθε πρωί να σηκώνομαι με χαρά να πάω στη δουλειά μου , που έχω δουλειά σε μια τόσο κρίσιμη εποχή.
Νιώθω ευγνωμοσύνη για τους φίλους που έχω , που δεν μας συνδέουν δεσμοί αίματος κι όμως είναι εκεί δίπλα μου στη θλίψη μου , στη χαρά μου, στην τρέλα μου!
Νιώθω ευγνωμοσύνη που αξιώθηκα να γνωρίσω τον Έρωτα και να τον ζήσω στο έπακρο! Πού μου χάρισε απίστευτες στιγμές στη ζωή μου και με βοήθησε να εξελιχθώ!
Νιώθω ευγνωμοσύνη που κάποτε ο άντρας που αγάπησα έφυγε την κατάλληλη στιγμή αφήνοντας με να μεγαλώσω! Ήθελε πολλή αγάπη και κότσια η πράξη του! Από τα μεγαλύτερα δώρα που δέχτηκα ποτέ!
Νιώθω ευγνωμοσύνη που ο θεός δεν μου στέλνει πάντα χαρές αλλά μου στέλνει όλα όσα χρειάζομαι για να μάθω. Μου έχει δώσει δύναμη κι αυτό ήταν το καλύτερο δώρο που θα μπορούσε να μου δώσει!
Νιώθω ευγνωμοσύνη που βλέπω τις ομορφιές της φύσης, ακούω τους ήχους της βροχής , του βοριά, των πουλιών, που νιώθω το αεράκι στο πρόσωπό μου, τη ζέστη του ήλιου στο κορμί μου, τη δροσιά του νερού πάνω μου, που μυρίζω το φρεσκοκομμένο χορτάρι ή το ζυμωτό ψωμί  την ώρα που βγαίνει από το φούρνο μου, που μπορώ να γεύομαι το γλυκό, το αλμυρό , το θεσπέσιο....που απλά μπορώ να στέκομαι στα πόδια μου, να περπατώ, να τρέχω! 
Έχω πόδια, χέρια, όσφρηση, γεύση, ακοή και όραση! Και μόνο για αυτά θα μπορούσα να είμαι ευτυχισμένη!
Τι από όλα αυτά θα συνέβαινε όμως αν δυο άνθρωποι δεν έσμιγαν κάποτε και δεν μου έδιναν ζωή ;
Τι θα ήμουν αν δεν δούλευαν σκληρά για να με φροντίσουν, να με μεγαλώσουν, να με μορφώσουν,να με προικίσουν, με ό,τι καλύτερο μπορούσαν; Πώς μπορώ να μην νιώθω ευγνωμοσύνη για τον πατέρα, που στερήθηκε χρόνια ολόκληρα την οικογένεια του δουλεύοντας στην ξενιτιά, για να μην μας λείψει τίποτα; Πώς μπορώ να μην ευγνωμονώ αυτή τη μάνα, που στάθηκε, μάνα και πατέρας μαζί , που υπήρξε πολλή αυστηρή, αλλά σε τελευταία ανάλυση έκανε ό,τι καλύτερο ήξερε και μπορούσε!
Είμαι ό,τι είμαι χάρη σε αυτούς τους δύο υπέροχους ανθρώπους, που με αγάπησαν και συνεχίζουν να με στηρίζουν, με όποιον τρόπο μπορούν!
Και η φωτογραφία της ημέρας μου δίνει την ευκαιρία μέσα από δω να πω ένα ταπεινό  "ευχαριστώ " σ' αυτά τα δύο χέρια, γιατί οι ρόζοι πάνω τους μετράνε τους κόπους τους και τα βάσανά τους. 


μαμά, μπαμπά έχετε τα πιο όμορφα χέρια του κόσμου, για μένα!

airis

42 σχόλια:

  1. Πως να χαλάσω εγω την ηρεμία της σημερινής σου κατάθεσης ?
    Τι λόγια να γράψω που δεν χωρά παρέμβαση καμμιά ?
    Ποιο επίθετο θα ταίριαζε για να περιγράψω την ευγνωμοσύνη που άφησες απόψε ?

    Τίποτα και όλα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ καλέ μου ....
      Ας είμαι ευγνώμονες στη ζωή μας κάθε μέρα για όλα όσα έχουμε .....
      Φιλιά! ♥

      Διαγραφή
  2. Διαβάζω ξανά και ξανά..και προσπαθώ να κρύψω τα δάκρυα μου,γιατί είμαι στη δουλειά και δεν θέλω να με δουν..:(
    Πόσο τυχεροί είσαι που είναι δίπλα σου..που αγγίζεις αυτά τα δυνατά και αγαπημένα χέρια..
    Μακάρι να είχα λίγα λεπτά μαζί τους..μόνο μια φορά..
    Μου λείπουν...τόσο πολύ..αισθάνομαι όσα έγραψες εσυ,σαν δικά μου λόγια..σ'ευχαριστώ,γιατί μοιράστηκες κομμάτι απο την ψυχή σου..να ένας ακόμη λόγος που αγαπώ το blogging..η κατάθεση ψυχής,το νοιάξιμο,τα όμορφα συναισθήματα που ταξιδεύουν σε καθένα μας ξεχωριστά..οι μνήμες!
    σε φιλώ,καλή μου φίλη*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ δάκρυσα και δεν μπορώ να το διαβάσω και να μην σπάσει η φωνή μου!
      Πήρα τηλέφωνο τη μαμά ( απέναντι μου μένει αλλά δεν μπορεί να ανέβει τα σκαλοπάτια μου από τα πόδια της) Της το διάβασα και βουρκώσαμε παρέα! Σήμερα στην Αμερική είναι το thanksgiving και καθώς ζήσαμε εκεί το γνωρίζει! Συγκινήθηκε η γλυκιά μου !
      Είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω να λέω "ευχαριστώ " και να το ΕΝΝΟΩ!
      Φιλάκια!
      Και συγγνώμη αν σου προκάλεσα μια μικρή μελαγχολία.....

      Διαγραφή
  3. Πολύ δυνατή και συγκινητική κατάθεση ψυχής με όμορφα συναισθήματα!Έτσι να νιώθεις πάντα καλή μου γι΄ αυτούς τους ανθρώπους, που μόχθησαν για να σε μεγαλώσουν και σ΄ έφτασαν να μάθεις τι σημαίνει ευγνωμοσύνη.Κι είναι το λιγότερο συναίσθημα που μπορείς να νιώθεις έτσι γι΄ αυτούς.Απ΄ τη μεριά τους θα νιώθουν κι εκείνοι περήφανοι που δεν πήγαν οι κόποι τους χαμένοι που σε μεγάλωσαν και σε δίδαξαν αξίες.
    Έτσι πρέπει να νιώθουμε για τους γονείς μας που στερήθηκαν και μόχθησαν να μας μεγαλώσουν.Μπράβο σου Αριστέα μου!Τα ΄πες όλα.Με συγκίνησες ειλικρινά!
    Να ΄σαι πάντα καλά!
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σοφία μου, σ' ευχαριστώ πολύ! Είναι όμορφο να αναγνωρίζεις την προσφορά και να νιώθεις το συναίσθημα της ευγνωμοσύνης!
      Την αχαριστία ουδείς την συμπάθησε!
      ΥΓ: Με καμαρώνουν αν και λένε οι άνθρωποι "σε όλους ο θεός στέλνει παιδιά εμάς μας έστειλε μια τρελή"! χιχιχιχι! :)
      Φιλάκια πολλά πολλά!
      Τώρα μπορώ να ξεκουραστώ!

      Διαγραφή
  4. Τι μου κάνεις βραδιάτικα!
    Έχεις τόσο δίκιο. Πως να μην εκτιμάμε τέτοιους γονείς;
    Αν νιώθουμε έτσι για τους γονείς μας σε τέτοια ηλικία ( που πραγματικά είμαστε τυχερές που τους έχουμε ), τρέμω στην σκέψη πως νιώθουν κάποια παιδιά που δεν γνώρισαν ποτέ τίποτα από γονείς. Αν πάλι σκεφτώ πως η θέα των δεμένων χεριών μας συγκινεί εξίσου, θλίβομαι στην ιδέα πως κάποια παιδιά ποτέ δεν είδαν ή δεν θα δουν κάτι παρόμοιο.
    Να έχεις ένα όμορφο βράδυ! Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Παρασκευή μου!
      Αφού είχα τελειώσει το κείμενο μου σκέφτηκα πώς κάπου έπρεπε να γράφω πώς είμαι ευγνώμων που αξιώθηκα την οικογενειακή θαλπωρή, που έχω και τους δύο μου γονείς στα 42 μου!
      Έκανα την άσκηση στο επάγγελμά μου στο αναμορφωτήριο Κορυδαλλού (τότε...τώρα έχει αλλάξει ονομασία) Εκεί, στα 23 μου, κατάλαβα για πρώτη φορά τι σημαντικό είναι να μεγαλώνεις σε σταθερό, ζεστό περιβάλλον!
      Και λυπάμαι για όλα τα παιδιά που δεν το έχουν.......
      Καλό σου βράδυ!

      Διαγραφή
    2. Η μάνα μου έλεγε πάντα " η πλειοψηφία γεννάει παιδιά, αλλά η μειοψηφία γνωρίζει ακριβώς το γιατί ".
      Την καλημέρα μου! :)

      Διαγραφή
  5. Μπράβο που νοιώθεις ευγνωμοσύνη για τόσα πράγματα και το λες κιόλας..Μπράβο νοιώθιες ευγνωμοσύνη για τα αυτονόητα (κι επειδή είναι αυτονόητα κάποτε δεν τους δίνουμε σημασία). Το πιο μεγάλο μπράβο όμως στην αναφορά για τους γονείς σου, με συγκίνησε πολύ ο τρόπος που τα έγραψες ότι αφορά τους γονείς σου και η φωτογραφία με συγκίνησε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτά τα χέρια έχουν δουλέψει σε ζεστές , υγρές κουζίνες της Αμερικής , μακριά από την οικογένεια, για να ζήσω βασιλικά εγώ και επίσης έχουν σκάψει με την αξίνα τη γη για να βγάλουν τα κηπευτικά της χρονιάς!
      Είναι να μην τα λατρεύω;
      Καλό βράδυ γλυκιά μου!
      Πάλι βούρκωσα!

      Διαγραφή
  6. Ευγνωμοσύνη είμαι σίγουρη πως νοιώθουν κι οι γονείς σου που έχουν ένα τόσο ξεχωριστό παιδί που κατάλαβε τις θυσίες τους, που είναι ώριμο στη σκέψη και έχει πλούσια αισθήματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Είναι μεγάλη υπόθεση να ξέρεις να ευγνωμονείς ότι σε έκανε να φτάσεις εδώ που είσαι τώρα.
    Υπέροχη η εικόνα με τα δύο σφιχταγκαλιασμένα χέρια.Να τους προσέχεις και σου εύχομαι από καρδιάς να τους έχεις πολλά ακόμα χρόνια κοντά σου!:)
    Καλό βράδυ:)!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ καρδούλα μου....Και μόνο που είμαι 42 και τους έχω και τους δύο στη ζωή μου αισθάνομαι τυχερή. Κάθε χρόνος μαζί τους με κάνει ακόμα πιο ευτυχισμένη!
      Φιλάκια!♥

      Διαγραφή
  8. Ώρες-ώρες σκέφτομαι πως θα πρέπει να σε διαβάζω πιο συχνά.

    και να πάρω το κουβάρι από την αρχή...

    Καλό σου ξημέρωμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με τιμάει αφάνταστα ο λόγος σου αυτός!
      Σ' ευχαριστώ!
      Καλή σου μέρα....

      Διαγραφή
  9. Τι όμορφη και βαθιά ανθρώπινη ανάρτηση είναι αυτή;
    Τι να πω εγώ.
    Τα είπαν όλα οι προλαλήσαντες.
    Συγκινήθηκα νυχτιάτικα και αύριο πουρνό,πουρνό θα πάρω τηλέφωνο την μανούλα μου στο χωριό,γιατί έχω να της μιλήσω τρεις μέρες.
    Τρεις μέρες είναι απαράδεκτα πολλές για την γλυκιά μου μανούλα που είναι μόνη της στο χωριό.
    Τα κατάφερες και με στέλνεις για ύπνο με τύψεις.
    Φιλάκια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι αφάνταστα που λίγα λόγια δικά μου δημιουργούν την ανάγκη να έρθουμε πιο κοντά με ό,τι αξίζει περισσότερο στη ζωή μας και να πούμε ένα ευχαριστώ!
      Να'σαι καλά και να προσέχεις τη μαμά!

      Διαγραφή
  10. Κρατιεμαι,κρατιεμαι!!! Κ εσυ θες με το ζορι να βαλω τα κλαμματα!!!!
    Τι τρυφερα που τα γραφεις φιλη μου....
    Τους εχω μακρια κ δεν μπορω να τους χορτασω...
    (παω wc τωρα γιατι ειμαι γραφειο να τα μπηξω μετην ησυχια μου)
    Καλο μου κανεις τελικα :-) γιατι εχω πολλα μαζεμενα κ αρχισαν να ξεσπανε πανω μου απο χτες.... (παιζει σεναριο δηθεν κρυολογηματος! Πως να κλαψω δικαιολογημενα;ε,ας εχω ενα συναχι!
    Πως να φωναξω κ να βρισω; Ε,ας εχω ενα βηχα...δεν συνεχιζω)
    Φιλακι για καλημερα!!! ;-) :-P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να τους προσέχεις κι από μακριά αν και είμαι σίγουρη ότι το κάνεις γλυκιά μου!
      Πώς τα γράφεις έτσι; Χείμαρρος...
      Άσε το δήθεν συνάχι... Καλή σκέψη!
      Σε φιλώ λατρεμένη Βαϊλί μου!♥

      Διαγραφή
    2. Much better,my dearest!!!!
      ;-)

      Φιλια!!! Πολλα κ σβουριχτα!!! Χαχα! :-D
      (οκ,βοηθησε κ ενα παναντολ!:-P )

      Διαγραφή
  11. Πόσο όμορφα τα έγραψες...είμαι κι εγώ από τους τυχερούς που βίωσαν και βιώνουν ακόμα την αγάπη των γονιών και καταλαβαίνω τι θες να πεις.
    Με συγκίνησες πολύ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Σ' ευχαριστώ πολύ Μαρία μου!
    Ναι , είμαστε τυχερές. Να τους φροντίζουμε ,όπως μας φρόντισαν λοιπόν!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Με συγκίνησαν πολύ τα λόγια σου @iris μου.. Δε μπορώ να πω και πολλά γιατί αναπολώ πολλές στιγμές..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τελικά είμαστε πολλοί αυτοί που συγκινήθηκαν!
      Αλλά ο πρωταρχικός μου σκοπός ήταν πραγματικά να εκφράσω ευγνωμοσύνη! :)
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  14. Υπέροχη, τρυφερή ανάρτηση. Χάρη σε όλα αυτά εξελίχτηκες σε έναν υπέροχο χαρακτήρα.. Φιλί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Λατρεύω τους γονείς μου και ευτυχώς τους έχω ακόμα και τους δύο. Πόσο με συγκίνησες και ανατρίχιασα με τα γραπτά σου. Πρέπει να είναι καταπληκτικοί άνθρωποι που μεγάλωσαν και έφτιαξαν μια τόσο ευαίσθηση και ευγενική ψυχή. Είσαι και παιδαγωγός και προφανώς οι μαθητές σου σε λατρεύουν! Χαίρομαι πολύ που σε γνωρίζω Αριστέα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα τους μεταφέρω το σχόλιο σου!
      Θα χαρούν πολύ!
      Είναι άνθρωποι που χαίρονται με τα απλά!
      Υπήρξα παιδαγωγός. Τα τελευταία 4,5 δεν είμαι ! :(
      Οι μαθητές μου κι εγώ είχαμε υπέροχη σχέση ...Μου έδωσες ιδέα να γράψω κάποτε για αυτό!
      Σε ευχαριστώ!

      Διαγραφή
    2. Είμαι σίγουρη ότι θα χαρούν. Όταν ακούς να παινεύουν το παιδί σου, είναι ότι καλύτερο.
      Κρίμα που δεν είσαι, υποθέτω λόγω κρίσης. Χάνουν κάποιοι μαθητές μια εξαιρετική δασκάλα/εκπαιδευτικό.
      Χαίρομαι που σε ενέπνευσα για επόμενη ανάρτηση.

      Διαγραφή
    3. Δούλευα ιδιωτικά και φυσικά το κυνήγι των μαθημάτων ήταν βραχνάς! Το να έχω σταθερή δουλειά μου εξασφαλίζει το ψωμί μου αλλά δεν υπάρχει πια ο χρόνος για μαθήματα! :(
      Έχω κρατήσει υπέροχες αναμνήσεις μέσα μου πάντως!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
    4. Ξαναρθα για τη φωτο που μου ειπες. Την ειχα δει βρε Αριστεα αυτη την υπεροχη αναρτηση με τα τοσο ζεστα λόγια:)

      Διαγραφή
    5. Ω! Δεν το θυμόμουν...ένα μυαλό χειμώνα καλοκαίρι η καψερή χιχιχιχι!

      Διαγραφή
  16. αν και το διάβασα τόσες μέρες μετά, με έκανες και έκλαψα από συγκίνηση..στη δουλειά!Χαίρομαι που μεγάλωσες μέσα σε τόσο όμορφη οικογένεια, εξ΄άλλου σίγουρα φαίνεται πολύ καλά το αποτέλεσμα των κόπων των γονιών σου σε όλους μας, όσους παίρνουμε λίγη από τη θετική σου αύρα!!..είχα κι εγώ την ίδια τύχη με σένα, τους αγαπώ και τους ευγνωμονώ για τα εφόδια που μου έδωσαν, μα πάνω απ΄όλα με την πορεία και τις συμπεριφορές τους, που ήταν το ισχυρότερο δίδαγμα και παράδειγμα για τα παιδιά τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ δεν μπαίνω να το διαβάσω ξανά! Κι εγώ θα κλάψω ....
      Θα τους μεταφέρω τα καλά σου λόγια! Όλοι οι γονείς χαίρονται να ακούν όμορφα λόγια!
      Όπως τα λες είναι καλή μου!
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  17. ...και περιμένεις από μένα,
    σχεδόν 5 χρόνια μετά (όσο περίπου είναι και ο μικρός εγγονός μας...)...
    να μπω, να διαβάσω τα πάντα και να μη πω:
    ο Ιούνιος μου έφερε ένα θαυμάσιο δώρο;;;;;

    Δώρο ήταν όχι η γνωριμία μας, άλλωστε άρχισε κάπως ανορθόδοξα... αν θυμάμαι καλά...,

    αλλά η σημερινή Γνωριμία μας!

    Διαβάζω τις "μικρές τελειούλες που δεν μιλούν..."
    και μου λένε;
    Στείλε τους τις δικές σου "μικρές τελείες..." ίσως κάπου συμφωνήσουν...
    Η ζωή, η απροσδόκητη, δεν τα μαρτυράει ΟΛΑ...
    Μα αν έχεις περάσει από κοντά, τα μονοπάτια ανθίζουν...

    Σε φιλώ και σε εκτιμώ,

    Υιώτα,
    "αστοριανή"
    ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υιώτα μου, με συγκίνησαν τα λόγια σου!
      Σε ευχαριστώ από καρδιάς!
      Χαίρομαι που παρ όλο αρχίσαμε όντως ανορθόδοξα, καταφέραμε να μιλήσουν οι καρδιές μας!
      Με αγάπη ...πολλή!

      Αριστέα

      Διαγραφή