Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

Χαρά σ' αυτούς που πιάστηκαν στο δόλωμα της ζωής......

Είναι μερικοί άνθρωποι που δεν μπόρεσαν ποτέ να διαβάσουν το μυστικό σημείωμα που άφησε μέσα τους ο Θεός.
Δεν είχαν το απαιτούμενο φως για να το διαβάσουν.

Και τ' άφησαν διπλωμένο να κιτρινίζει σε ένα κρυφό συρταράκι της ψυχής τους. 
Είναι μερικοί άνθρωποι που, όταν πέσει στα χέρια τους η χαρά, δεν ξέρουν  πως τους ανήκει. Και σαστίζουν. 
Τη φέρνουν από δω, τη γυρνάνε από κει, ώσπου ανοίγουν ένα λάκκο και τη θάβουν, όπως κάνουν με τα κόκαλα τα σκυλιά. 
Είναι μερικοί άνθρωποι που πίστεψαν αλήθεια πως ο Θεός αγαπάει τους  μουτρωμένους. 
Χαρά σ' αυτούς που γέμισαν την ψυχή τους και διάβασαν τραγουδιστά το μυστικό τους σημειωματάκι. 
Αν το 'σκισαν μετά, αν το 'καψαν, το έκαναν μόνο και μόνο για το κέφι τους. 
Για να κλείσουν μάτι στο Θεό.
Χαρά σ' αυτούς που πιάστηκαν στο δόλωμα της ζωής και σπαρτάρισαν  μέσα στα δίχτυα της.
Αν τα τρύπησαν μια στιγμή και ξαναβγήκαν στο πέλαγος, το                      
καναν μόνο και μόνο για να 'χουν τη χαρά να ξαναπιαστούν  

Αλκυόνη Παπαδάκη, 



Από το βιβλίο Σαν χειμωνιάτικη λιακάδα

Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

για να γνωρισεις πρεπει πρωτα να αδειασεις ........

     Ένας φιλομαθής μαθητής, αφού είχε μάθει τα πάντα από τους πιο διάσημους δασκάλους, συνεχίζοντας την αναζήτησή του, άκουσε για ένα διάσημο δάσκαλο του Ζεν, που δίδασκε την υπέρτατη σοφία. "Θα κινήσω γη και ουρανό, να συναντήσω αυτόν το δάσκαλο", σκέφτηκε.          
    Και πραγματικά ξεκίνησε γι' αυτό το κοπιαστικό ταξίδι. Μόλις συνάντησε το δάσκαλο, άρχισε να του μιλάει, για το πόσους διάσημους δασκάλους είχε συναντήσει στη ζωή του και πόσα πολλά είχε μάθει από αυτούς. Ο δάσκαλος του Ζεν, ήρεμα άρχισε να σερβίρει το τσάι. Έδωσε στο μαθητή να κρατάει την κούπα του τσαγιού, κι ενόσω αυτός διηγούνταν τις σοφίες του, ο δάσκαλος αθόρυβα γέμιζε την κούπα, μέχρι που αυτή ξεχείλισε και το τσάι, καυτό, χυνόταν στο χέρι του μαθητή. "Σιγά, Δάσκαλε, με έκαψες!" αναφώνησε. "Όπως και αυτό το φλιτζάνι, ο νους σου είναι γεμάτος και δεν χωράει τίποτα περισσότερο. 
Για να μπορέσεις να γνωρίσεις, χρειάζεται πρώτα ν’ αδειάσεις το φλιτζάνι σου!